یسیون همانرب هاگراک عباوت اب ییانشآ

Size: px

Start display at page:

Download "یسیون همانرب هاگراک عباوت اب ییانشآ"

Ethelbert Edwards
5 years ago
Views:

1 کارگاه برنامه نویسی با توابع آشنایی

2 توابع برنامههایی که تاکنون نوشته شدهاند فقط شامل یك تابع اصلی به نام main() بودهاند. برنامههاي واقعی و تجاري بسيار بزرگتر از برنامههایی هستند که تاکنون بررسی کیم. براي این که برنامههاي بزرگ قابل مدیریت باشند برنامهنویسان این برنامهها را به زیربرنامههایی بخشبندي میکنند. این زیر برنامهها تابع ناميده میشوند. در واقع تابع برنامهاي است که براي حل قسمتی از برنامه استفاده میشود.

3 توابع كتابخانه اي استاندا تعدادي از توابع که کارب بسياري دارند و در اغلب برنامهها مو استفاده قرار میگيرند از قبل نوشته شده و به عنوان بخشی از محيط برنامهنویسی ++C ارائه میشوند. این توابع را توابع کتابخانهاي استاندا می نامند. ++C در واقع کتابخانه استاندا ++C یك مجموعهي غنی از توابع را براي انجام محاسبات معمول ریاضی دستكاري کاراکتر ورودي/خروجی و بسياري از اعمال مفيد دیگر فراهم میآو.)براي مثال تابع getline() که در فایل سرآیند <string> قرار داشت( در ادامه به بررسی برخی توابع کتابخانهاي ریاضی میپازیم.

4 تابع جذر sqrt() فایل سرآیند <cmath> مجموعه توابعی که شما را قادر به انجام محاسبات ریاضی معمول میسازند فراهم میآو. تابع sqrt() براي محاسبه جذر یك عدد مثبت به کار میرود. نكته قابل توجه درمو این تابع این است که ورودي باید از نوع double بوده خروجی نيز از نوع double میباشد. A=sqrt(900.0) A 30.0 آرگومانهاي تابع میتوانند ثابت متغير یا عبارات پيچيدهتر باشند. f=4.0 d=3.0 مثال: اگر c=13.0 cout<<sqrt(c+d*f); این دستور جذر 25.0=4.0* یعنی 5.0 را محاسبه میکند.

5 تابع جذر sqrt() #include <cmath> // defines the sqrt() #include <iostream> // defines the cout using namespace std; int main() این برنامه ریشۀ دوم اعداد صفر تا پنج را چاپ ميكند. برنامه ساده زیر تابع جذر می گي. کار به را for (int x=0; x < 6; x++) cout << "\t" << x << "\t" << sqrt(x) << endl; به دستور کامپایلر براي یافتن تعریف تابع در خط اول توجه کنيد. sqrt() به این خط نياز دا. #include <cmath>

6 ساير توابع كتابخانه اي استاندا بيشتر توابع سرآيند معروف رياضي كه در ماشينحسابها <cmath> تعريف شدهاند. توجه کنيد که نيز باید از نوع تمامی این توابع باشند. مقدار هم وجود دا در فايل double برميگانند و وروديها double

7 نوشتن تابع گرچه توابع بسيار متنوعی در کتابخانهي استاندا ++C وجود دا ولی این توابع براي بيشتر وظایف برنامهنویسی کافی نيستند. عالوه بر ا نی برنامهنویسان دوست دارند خودشان بتوانند توابعی را بسازند و استفاده نمایند. براي نوشتن تابع باید اهداف تابع مشخص باشد. تابع چه وظيفهاي دا وروديهاي تابع چيست و خروجیهاي تابع کدامند. با دانستن این موا نوشتن تابع دشوار نيست. هر تابع داراي دو جنبه است جنبه تعریف تابع و جنبه فراخوانی تابع. تعریف تابع: مجموعه دستوراتی که عملك تابع را مشخص میکنند. فراخوانی تابع: دستوري که تابع را صدا که و از آن استفاده میکند. نكته: فراخوانی تابع با نام آن صورت میگي و نامگذاري تابع از قوانين نامگذاري متغيرها استفاده میکند.

8 يك مثال ساده از توابع ساخت كاربر این تابع مكعب یك عدد صحيح ارسالی به آن را برميگاند. بنابراین فراخوانی cube(3) مقدار 9 را برميگاند. بدنه تابع عنوان تابع int cube(int x) // returns cube of x: return x*x*x; یك تابع ساخت کاربر دو قسمت دا: عنوان یك تابع به صورت زیر است: عنوان و بدنه. فهرست پارامترها( تابع نام نوع بازگشتی تابع ( int cube (int x) این تابع یك ورودي از نوع دا. خروجی این تابع مقداري از نوع int خواهد بود. int

9 يك مثال ساده از توابع ساخت كاربر بدنۀ تابع یك بلوك کد است که در ادامۀ عنوان آن میآید. بدنه شامل دستوراتی است که باید انجام شود تا نتيجۀ مو نظر به دست آید. بدنه شامل دستور return است که پاسخ نهایی را به مكان فراخوانی تابع برميگاند. int cube(int x) // returns cube of x: return x*x*x; دستور return دو وظيفۀ عمده دا: اول این که اجراي تابع را خاتمه و دوم این که مقدار نهایی را به برنامۀ فراخوان باز ميگاند عبارت main() int که در همه برنامهها استفاده کیم یك تابع به نام»تابع اصلی«را تعریف ميكند. مقدار بازگشتی این تابع از نوع int است و فهرست پارامترهاي آن خالی است یعنی هيچ پارامتري نياز ندا.

10 ساختار كلي توابع++ C کلی ساختار توابع ++C ميشود. مشاهده زیر در شكل چنانچه تابع مونظر void تعریف ميشود. خروجی عنوان به را مقداري هيچ تابع نوع برنگاند

11 روش استفاده از يك تابع در برنامه اصلي هنگام استفاده از یك تابع ميبایست الگوي آن تابع قبل از تابع main() اعالن شود. منظور از الگوي تابع همان عنوان تابع به همراه یك ; در انتهاي آن است. ;) فهرست نوع پارامترها( نام تابع نوع بازگشتی تابع تابع مو اصلی تابع نظر به همراه تعریف شود. دستوراتش بدنه اتمام از پس ميتواند

بدنه کامل تابع قبل از تابع main() نوشته شود دیگر نيازي به اضافه کن الگوي تابع نمیباشد.

12 روش استفاده از يك تابع در برنامه اصلي #include <iostream> int cube (int); int main() int answer; answer=cube(5); cout << answer ; return 0; // end of main int cube(int x) return x*x*x; نكته: چنانچه بدنه کامل تابع قبل از تابع main() نوشته شود دیگر نيازي به اضافه کن الگوي تابع نمیباشد. البته این روش زیاد معمول نيست. الگوي تابع cube فراخوانی تابع cube تابع اصلی main تابع.cube تعریف شده توسط برنامه نویس

13 مثال 2: تابع max #include <iostream> using namespace std; int max(int x, int y) int z; z = (x > y)? x : y ; return z; //***************** int main() int m, n; do 0 باشد ادامه مییابد. cin >> m >> n; cout << "\tmax(" << m << "," << n << ") = "<< max(m,n) << endl; while (m!= 0); این تابع تا زمانی که اولين ورودي

14 یك پارامترها قرار تابع پارامترها در طول آرگومان ها می شوند. وقتی قرار تابع می گيرند متغيرهایی دارند. متغيرهاي برنامه اجراي متغيرهایی فراخوانی تابع تا هستند محلی وجود که براي هستند در دارند. که تابع از تفاوت پارامتر و آرگومان يك تابع می شود پازش مقدار را شروع فهرست محسوب برنامه آرگومان ها کند. پارامتر اصلی درون در این روش اصطالحا می گویيم آرگومان ها می شوند تابع به یعنی پارامترهاي فقط فرستاده تابع»به روش مقدار«#include <iostream> using namespace std; int max(int x, int y); آرگومان هاي تابع int main() int m, n; cout<< max(m, n); return 0; //********* int max(int x, int y) int z; z = (x > y)? x : y ; return z; پارامترهاي تابع ارسال شده اند.

15 توابعي كه هيچ مقداري را برنمي گانند ممكن است در برنامه از توابعی استفاده کنيم که آن توابع پس از فراخوانی عمليات مونظر را انجام داده و خروجیهاي مونظر را توليد کنند و هيچ مقداري به تابع فراخوان تحویل ندهند. برنامهي مثال بعدي با استفاده از یك تابع بنام convert() زمان را بر حسب ساعت و دقيقه و ثانيه دریافت که و زمان را برحسب ثانيه چاپ ميكند. این برنامه هيچ پارامتر ورودي ندا و هيچ مقداري نيز بر نمیگاند.

#include <iostream> تابع تبديل زمان به ثانيه using namespace std; void convert(void); int main() convert(); return 0; //************** void convert(void) int hours,minutes,seconds; long int time;

16 #include <iostream> تابع تبديل زمان به ثانيه using namespace std; void convert(void); int main() convert(); return 0; //************** void convert(void) int hours,minutes,seconds; long int time; cout<< Enter time: hour, minutes, second ; cin>> hours>>minutes>>seconds; time=(60*hours+minutes)*60+second; cout<< Time is <<time<< seconds ; مثال 2: از آنجایی که تابع هيچ مقدار بازگشتی و پارامتري ندا از کلمه void استفاده شده است.

17 #include <iostream> using namespace std; void findmax(int, int, int); int main() int x, y, m; cout<< Enter three numbers: ; cin>>x>>y>>m; findmax(x,y,m); cin.get(); return 0; ماكزيمم سه عدد //************** void findmax(int p1, int p2, int p3) int maxp; maxp=(p1>p2)?p1:p2; maxp=(p3>maxp)?p3:maxp; cout<< Maximum= <<maxp; مثال 3: نكته: در قسمت الگوي تابع تنها مشخص کن نوع پارامترها کافيست و نيازي به نوشتن نام آنها نمی باشد. نحوه فرستادن آرگومانها به پارامترهاي تابع

18 ريغتم یلحم (local variable) يريغتم تسا هک لخاد كی كولب نلاعا دوش یم و اهنت لخاد نامه كولب لباق یسرتسد.دشاب یم ییاهريغتم هک لخاد كولب كی عبات فیرعت دنوشيم زين یلحم هدوب و اهنت لخاد نامه عبات لباق هدافتسا.دنشاب یم نیاربانب ره يريغتم هک لخاد عبات main() فیرعت دوش یم اهنت نيمه عبات لباق هدافتسا دشاب یم و لخاد عباوت رگید هتخانش هدش تسين رگم هكنیا زا قیرط اهناموگرآ هب عباوت رگید.دنوش لاسرا لاح هچنانچ فیرعت كی ريغتم جراخ زا عباوت و يلااب عبات main() فیرعت دنوش مامت عباوت دوجوم همانرب لباق هدافتسا دنا و ريغتم (global variable)یمومع هديمان.دنوشيم يمومع و يلحم ياهريغتم

19 )تاكن(يمومع و يلحم ياهريغتم اب هجوت هب هكنیا زا قیرط اهرتماراپ ناوت یم نيب اهرتماراپ طابترا رارقرب درک لاومعم يزاين هب هدافتسا زا ياهريغتم یمومع یمن.دشاب ياهريغتم یمومع ك و يرادهگن همانرب ار راوشد نیاربانب دننک یم هيصوت دوش یم ناكملادح زا ياهريغتم یمومع هدافتسا دوشن رگم هكنیا كی همانرب رثکا عباوت دنهاوخب زا كی ريغتم هدافتسا.دننک هدافتسا زا ياه تباث یمومع هب ليلد مدع ناكما رييغت اهنآ طسوت عباوت تارثا یبناج ینادنچ درادن و اذل هدافتسا زا تباوث یمومع زا ياهريغتم یمومع موسرم رت.تسا

20 برنامه آنها که اي را چاپ عدد 5 ميكند. از را متغيرهاي محلي و عمومي)مثال( ورودي خوانده تابع اصلی 5 و بار تابع مربعات مجموع متغيرهاي عمومی sum; int k, sq, void input(void); void square(void); int main() int j,i=5; cout<< Enter five numbers: ; را فراخوانی ميكند (j=0;j<i;j++) for input(); cout<< sum of square is: <<sum; //************** void input(void) cin>>k; square(); sum+=sq; //*************** void square(void) sq=k*k; input تابع input در هربار اجرا ورودي را خوانده و در متغير عمومی k قرار ميدهد. سپس تابع square را براي محاسبه توان دوم عدد k فراخوانی ميكند. چون متغير k عمومی است نيازي به ارسال آن به تابع square نيست. نتيجه محاسبات تابع square در متغير عمومی sqقرار ميگي. سپس این مقدار با متغير عمومی دیگر یعنی sum جمع ميشود. نتيجه نهایی توسط تابع اصلی یعنی main در خروجی چاپ ميشود.

متغيرهاي محلي همنام با متغيرهاي عمومي اگر در تابعی متغير محلی همنام با متغير عمومی تعریف شود استفاده از متغير عمومی در تابع مذکور امكان پذیر نبوده و تابع آن متغير را به عنوان متغير محلی خود درنظر

21 متغيرهاي محلي همنام با متغيرهاي عمومي اگر در تابعی متغير محلی همنام با متغير عمومی تعریف شود استفاده از متغير عمومی در تابع مذکور امكان پذیر نبوده و تابع آن متغير را به عنوان متغير محلی خود درنظر ميگي. int x; void func1(void); void func2(void); int main() x=100; func1(); func2(); cout<< in main x is <<x<<endl; //************** void func1(void) cout<< in func1 x is <<x<<endl; //******************** void func2(void) int x=5; cout<< in func2 x is <<x<<endl;

22 .1 همانرب يا ديسیونب هک يامد اوه ار بسحرب دارگيتناس هدناوخ هب یعبات لیوحت دهد و عبات نآ ار هب هج تیاهنراف لیدبت هدرک و.دنادرگرب.2 همانرب يا ديسیونب هک ود ددع يراشعا ار زا يدورو هدناوخ اهنآ ار هب یعبات لاسرا.دنک عبات لضافت برضاصاح لصاح و ميسقت اهنآ پاچ ار.دنک.3 هب كی حيحص ددع ددع لوا هتفگ دوشيم هک اهنت رب 1 شدوخ و ریذپشخب.دشاب )فلا یعبات ديسیونب هک لوا ندوب كی ددع ار صيخشت.دهد )ب زا نیا عبات همانرب يا هدافتسا دينک هک یمامت دادعا لوا نيب 2 ات 1000 ار نييعت و پاچ.دنک تانيرمت

دستور خروجی. :cout این شی ء در فایل سرآیند iostream.h قرار دارد نکته: در 2008 این شی ء با افزودن ; std using namespace قابل دسترسی است.

دستور خروجی. :cout این شی ء در فایل سرآیند iostream.h قرار دارد نکته: در 2008 این شی ء با افزودن ; std using namespace قابل دسترسی است. دستور خروجی به برنامه :cout این شی ء در فایل سرآیند iostream.h قرار دارد نکته: در 2008 این شی ء با افزودن ; std using namespace قابل دسترسی است. شکل کلی :cout ;